II Międzyszkolna Konferencja Popularnonaukowa
organizowana przez UAM w Poznaniu
15 czerwca br. w gmachu Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu odbyła się II Międzyszkolna Konferencja Popularnonaukowa ,,PROLOG DOROSŁOŚCI”, w której już po raz drugi mieli sposobność uczestniczyć uczniowie naszej szkoły. W tym roku reprezentowali nas uczniowie: Kinga Jałkiewicz, Barbara Sip, Maciej Kowalczyk i Hubert Węcławek.
W konferencji wzięło udział 17 szkół z Poznania i spoza niego. Z racji ilości uczestników konferencja odbywała się w dwóch salach. Sekcje ,,ekokrytycznych odczytań” i ,,Młodość” gościły w Sali Kuraszkiewicza.
Konferencję otworzył i wprowadził w tematykę profesor Przemysław Czapliński, a nad przebiegiem całości czuwała pani Joanna Bednarek. Profesor Czapliński swoje wystąpienie rozpoczął od przybliżenia pojęć oikos (dom; czynić miejsce dobrym do zamieszkania) i logos, które zostały rozdzielone w wyniku rozwoju cywilizacji. Profesor powołał się na klasyfikację dokonaną przez Arystotelesa na: istoty nieruchome, nieczułe, niemyślące (rośliny); istoty poruszające się, czujące, ale niemyślące ( zwierzęta) i istoty, które się poruszają, czują i myślą (ludzie). Drugi cios, jego zdaniem, oikos zadała filozofia Kartezjusza, który wyodrębnił materię myślącą i niemyślącą. Wyodrębnił ludzi i świat, któremu przysługuje rozciągłość. Wreszcie profesor wskazał na rolę Kanta, identyfikowanego ze zdaniem ,,Niebo gwiaździste nade mną, prawo moralne we mnie”, który czyni człowieka podmiotem, przypisując mu zdolność refleksji moralnej. Filozofia kartezjańsko- kantowska czyni człowieka podmiotem dyktującym prawo. W tym kontekście, jestem człowiekiem, dopóty myślę i jeśli potrafię zapytać, czy coś jest dobre, czy złe. Według profesora Czaplińskiego, ludzie są dziedzicami niedobrego myślenia o podziale. Zatem, jaka rola przypada ekokrytyce? Otóż, jej najważniejszym zadaniem jest rola krawca, który ma zszyć rozdzielone sfery. Współczesny świat wydaje się być coraz bardziej ekologiczny, tymczasem jest to złudzeniem, gdyż reguły owego domu formułowane są z perspektywy człowieka. Należy zatem uczyć takiego czytania świata, by zauważyć współistnienie, albowiem przetrwamy, gdy przetrwają inni ( rośliny i zwierzęta). Ekokrytyka przypomina człowiekowi o tym, że nie jesteśmy sami w świecie, mówi o współzależności. Zatem, zdaniem profesora Czaplińskiego, wiek XXI albo będzie ekologiczny i ekokrytyczny, albo nie będzie go wcale.
Po prowadzeniu profesora Czaplińskiego trzy kolejne licea, w tym III LO, zaprezentowały treść i problematykę zajęć ekokrytycznych odbywających się w tychże szkołach. Relację z kolejnych warsztatów ekokrytycznych realizowanych pod kierunkiem pana Dawida Gostyńskiego i prowadzonych przez panie Aleksandrę Owodzin i Annę Grzankę zamieszczaliśmy na bieżąco na szkolnej stronie internetowej. I tak uczniowie kolejnych szkół podczas konferencji odnieśli się do pojęć: człowiek- natura- zwierzę. Uczniom naszej szkoły przypadło zaprezentowanie pierwszego z pojęć, a wystąpienie zatytułowano: „Kto za to miastu temu dobrze życzy, w zgonie i w życiu dozna mej opieki” – człowiek w Antygonie Sofoklesa (odczytanie ekokrytyczne). Dopełnieniem były wystąpienia uczniów VI LO ( „I patrząc w las ojczysty, rzekł pełen natchnienia” – o naturze w twórczości Mickiewicza -odczytanie ekokrytyczne) i IV LO („My jesteśmy policją od ludzi” – kim jest morderca z powieści Prowadź swój pług przez kości umarłych Olgi Tokarczuk -odczytanie ekokrytyczne).
Uczniowie naszej szkoły zaprezentowali pełen profesjonalizm nie tylko podczas piętnastominutowej prezentacji omawianego zagadnienia, ale także podczas dyskusji. Mówili rzeczowo, przekonująco i tak, że chciało się ich słuchać. Pogratulować należy tych umiejętności, które pozwoliły się Im swobodnie wypowiedzieć wobec tak dużego audytorium. Serce rośnie, gdy słucha się takich wystąpień… Istotę wystąpienia zawiera dołączona do artykułu prezentacja.
Beata Błaszczyk
