Sesja Matematyczna 2014
Matematyka jest wszędzie wokół nas – pod tym hasłem dnia 27.03.14, jak co roku odbyła się w naszej szkole sesja matematyczna, organizowana przez klasę akademicką II C (Linux, do której mam niewątpliwy zaszczyt należeć) pod przewodnictwem pana prof. Rafała Rożka. Tegorocznym tematem przewodnim była „Matematyka w naszym hobby”. Sesja matematyczna tradycyjnie prezentowana była w formie krótkich wykładów popularnonaukowych wygłaszanych przez uczniów.
Około godziny 8: 50 rozwarły się potężne wrota szkolnej auli by wpuścić szanowne audytorium, na które składały się klasy matematyczno-fizyczne z naszego liceum oraz gościnnie gimnazjaliści , a także członkowie grona pedagogicznego w osobach pani Dyrektor Katarzyny Kordus oraz pani Dyrektor Katarzyny Zientek, pani prof. Dworeckiej, pani prof. Małgorzaty Rożek, pani prof. Agnieszki Jankowiak oraz pana prof. Rafała Rożka. Wkrótce słuchacze zajęli miejsca i poczęli mierzyć nas spojrzeniami pełnymi wyczekiwania.
Prezentujący z niezwykłą fascynacją i zaangażowaniem opowiadali o swoich pasjach. Niekiedy nieomal można było odnieść wrażenie, iż unieśli się oni ponad szarość ziemskiego padołu by umknąć w wyżyny świata liczb, zamknąć się w świecie matematyki i tylko raz po raz obdarzać nas promyczkami oświecenia w postaci swojej prezentacji. Mimo, iż wszystkie występy można uznać za udane i spełniające nasze oczekiwania to jednak niektóre wyróżniały się niczym diamenty, jaskrawo połyskujące, pośród reszty kamieni. „Są plusy dodatnie i plusy ujemne” (Lech Wałęsa) – słowa, które zdają się doskonale oddawać charakter naszej sesji. Do „plusów dodatnich” z całą pewnością można zaliczyć wykłady m.in. Kingi Korbas i Marty Tarki (prezentacja dotycząca gry w Black Jack` a), Krzysztofa Orczyka i Michała Chorążaka (kryptografia), oraz Macieja Tomczaka i Mikołaja Łysakowskigo (matematyka w militariach).
Ostatnim akordem jakim wybrzmiała sesja matematyczna były dźwięki „Kanonu Kraba Jana” Sebastiana Bacha (stanowiące potwierdzenie tezy, iż matematyka znajduje się wszędzie, również w muzyce której słuchamy), po których publiczność nagrodziła nasz występ gromkimi brawami.
Na koniec nadszedł czas gratulacji, uścisków dłoni oraz wspólnych zdjęć. Ostatecznie zmuszeni byliśmy opuścić świat matematycznej fascynacji, by udać się w szarości dnia codziennego. Sesję można z całą pewnością uznać za udaną i mimo, iż jest to już temat zamknięty to jednak czwartek 27 marca 2014 roku zapisał się w naszej pamięci.
Ramon Dyzman kl II c
