Z pamięcią – o nauczycielce historii Jolencie Dworeckiej
W lipcu 2021 r. pożegnaliśmy wieloletnią, zasłużoną nauczycielkę III LO w Poznaniu – mgr Jolentę Dworecką.
Pani Jolenta Dworecka urodziła się w 1936 r. w Poznaniu, w rodzinie o silnych tradycjach patriotycznych. Jej ojciec Michał Dąmbrowski ps. „ Wąż”, był tajnym oficerem Armii Krajowej. W 1944 r. został on rozstrzelany przez hitlerowców w obozie żabikowskim. Tradycje rodzinne skłoniły ją do podjęcia studiów na Wydziale Filozoficzno- Historycznym UAM w Poznaniu. W 1962 r., na tymże Wydziale, obroniła pracę magisterską, którą pisała pod kierunkiem wybitnego mediewisty – Profesora Tymienieckiego.
Po skończeniu studiów podjęła pracę nauczycielską w Szkole Podstawowej w Kobylympolu, a następnie w Szkole Podstawowej nr 31 w Poznaniu. Przez kilka lat pełniła także funkcję zastępcy dyrektora Szkoły Podstawowej nr 14 w tymże mieście. W 1977 roku rozpoczęła pracę w III LO w Poznaniu, uzyskując tytuł Profesora Szkoły Średniej. W III LO pracowała do 2000 roku. Aktywnie angażowała się w życie szkoły organizując m. in.: liczne konkursy, wykłady, zajęcia dla maturzystów. Organizowała Izbę Pamięci III LO. Przygotowywała młodzież do konkursów i olimpiad z wiedzy obywatelskiej oraz historii. Jej uczniowie zdobywali wysokie miejsca na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim. Za swoją pracę otrzymywała wysokie oceny wizytatorów oraz Kuratora Oświaty i Wychowania. Warto także podkreślić, iż przez wiele lat piastowała w Związku Nauczycielstwa Polskiego funkcję prezesa i wiceprezesa ogniska oraz członka Prezydium Zarządu Miejskiego. Za tę działalność uzyskała Złotą Odznakę ZNP.
Pani Jolenta Dworecka zmarła 11 lipca 2021 r., po długiej i ciężkiej chorobie. W pogrzebie uczestniczyła Dyrekcja i Poczet Sztandarowy III LO w Poznaniu. Została pochowana na Junikowie przy dźwiękach muzyki ulubionego przez Nią kompozytora- Fryderyka Chopina. Warto dodać, że Jej zainteresowania były związane nie tylko z historią, ale także ze sztuką. Sama pięknie śpiewała i grała amatorsko na fortepianie. W pamięci społeczności szkolnej pozostanie jako bardzo serdeczny, choć wymagający, oddany swojej pracy pedagog.
