Pojęcie teatru antycznego w Słowniku języka polskiego jest bardzo krótkie
i jednoznaczne. Gdy o nim usłyszymy, z pewnością myślimy o charakterystycznej scenie
i mężczyznach na wysokich koturnach. Oczywiście te skojarzenia są jak najbardziej
właściwe, jednak temat ten jest zdecydowanie bardziej obszerny. Przekonała się o tym
klasa humanistyczna 1D, która w czwartek 22 listopada 2018 roku uczestniczyła w zajęciach
akademickich, poprowadzonych przez dr hab. Monikę Szczot.
Punktem, od którego zaczęliśmy, było poznanie kilku najważniejszych osób
związanych z teatrem. Na początku Pani Prelegent przybliżyła nam postać
Arystofanesa, twórcy komedii starej. Zachowało się 11 takich jego utworów. Nowością
w nich była tzw. Parabaza, czyli załamanie iluzji scenicznej, polegające na zdjęciu maski
przez jednego z chórzystów i komentowanie aktualnych wydarzeń – co było niespotykane.
Arystofanes jest autorem m.in. komedii ,,Żaby”, która opowiada o potrzebie narodzin nowego
wielkiego tragika. Sztuka podkreśla, że pisarz jest nauczycielem moralności. Wierzono,
że dzięki niemu greckie miasto (walczące w tym okresie w Wojnie Peloponeskiej) nie byłoby w tak złym stanie, a finalnie nie przegrałoby wielkiej wojny.
Pani Doktor poruszyła również temat Dionizji Wielkich (inaczej miejskich), święta
trwającego kilka dni na cześć Dionizosa. Było to wydarzenie sakralne, o charakterze
zarówno radosnym, jak i poważnym (nagradzano wtedy także ważnych ludzi, którzy
związani byli z polityką). Jednym z elementów Dionizji była rywalizacja 50- osobowych
chórów, tak zwanych chórów dytyrambicznych.
Mówiąc o teatrze antycznym, warto także wspomnieć o tragedii rzymskiej, której
głównymi autorami byli Plaut i Terencjusz. Tragedia cothurnata czy crepidata (inne nazwy)
była niczym innym jak przeróbką sztuki greckiej, ale z włączeniem mitów.
Oczywiście oprócz czołowych przedstawicieli teatru antycznego poznaliśmy jego
budowę. Niestety, mieliśmy do dyspozycji tylko dwie godziny lekcyjne. Temat zajęć był
bardzo ciekawy i rozległy, tak więc pozostało poczucie niedosytu i świadomość, ilu zagadnień jeszcze nie dotknęliśmy.
Maja Włodarczyk, kl. I d