RAPORT KRYTYCZNY o mediach
Nasze spostrzeżenia i wnioski o mediach XXI wieku po spotkaniu z Romanem Kurkiewiczem.
My humany – nie próżnujemy! Już w pierwszym miesiącu szkoły zbieramy się, dyskutujemy, poruszamy tematy warte uwagi, bieżące i przede wszystkim niebłahe. Podczas zajęć z cyklu Świat Przedstawiony rozmawialiśmy z redaktorem Przekroju i ,co warto dodać, absolwentem III Liceum Ogólnokształcącego im. św. Jana Kantego.
Krótko po tym, jak Pan Kurkiewicz przedstawił nam się, opowiedział zwięźle o swojej działalności licealnej. Przyznał się bez ogródek, że zdarzało mu się łamać ład szkolny, a także posiadał nielegalne książki Miłosza, więc prowadził lekcje na jego temat. Natomiast pod schodami na parterze przygotował gazetkę poświęconą Johnowi Lennonowi – jego twórczości, życiu i śmierci. Z dumą dodał, że na swoim miejscu przetrwała zaledwie kilka godzin.
Z XX wieku szybko przenieśliśmy się do XXI, który to miał być bezpośrednią przyczyną naszego dialogu. Wielokrotnie uczestniczyliśmy w zajęciach poświęconych mediom – mówiliśmy o manipulacji, pracy dziennikarza, szukaniu sensacji – w związku z tym szybko odnaleźliśmy się w temacie. Motywy poruszane przez Pana Kurkiewicza nie stanowiły dla nas wyzwania.
Jednym z częstych zdań powtarzanych przez Redaktora było : tutaj jest wiele wątków. Doprawdy tak jest! Od hasła zamieszczonego przeze mnie na środku kartki formatu A3 – MEDIA odchodziło wiele kresek, niestety, większość o negatywnym wydźwięku.
Przede wszystkim nasza opinia, iż w mass mediach dzieje się źle, została potwierdzona. Poświęciliśmy sporo czasu ubożeniu mediów w dzisiejszych czasach – brakowi reform; żądzy pieniądza – konieczności sprzedania informacji przez dziennikarza przy jednoczesnym braku jego kontaktu z rzeczywistością, codziennymi problemami. Warszawa w naszych rozważaniach wypadła równie blado. Ustaliliśmy, iż jest to świat rządzący mediami. Dziennikarz to osoba częstokroć nie zadająca sobie trudu, kierująca się pogłoskami i insynuacjami. Pozbawiona krytycznego namysłu wobec samego siebie. Działania przez nią podejmowane nazywane dziennikarstwem obiektywnym są zwyczajnym kłamstwem. A tak naprawdę ŚMIERTELNĄ CHOROBĄ mediów publicznych jest brak mediów publicznych, co podkreślił Roman Kurkiewicz. Telewizja rozpływa się przez liczne innowacje i niedługo zniknie, zaś Internet nie ma mocy.
Podczas niecałych dwóch godzin wykładu przeprowadzonego w formie dyskusji, w którym uczestniczyły Pani Dyrektor Katarzyna Kordus oraz Pani Profesor Błaszczyk, doszukaliśmy się niewielu pozytywnych stron środków masowego przekazu. Jednakże ciepło mówiliśmy o radiu, jakoże poświęca trochę czasu na sprawy ważne i jest ostatnią deską ratunku dla ocalenia mediów. Pan Redaktor wypowiadał się o nim z sympatią. Bez chwili namysłu stwierdził, że jest to jego ulubione medium.
Po zajęciach wiemy już, w jaki sposób można zmienić rzeczywistość oraz co jest do tego niezbędne. Poznaliśmy kilka prawd, o których postaramy się nie zapomnieć :
1. Dziennikarz powinien posiadać TWÓRCZY STOSUNEK DO SŁÓW oraz ABSOLUTNĄ CIEKAWOŚĆ ŚWIATA!
2. Nie ma głupich pytań – są tylko głupie odpowiedzi, więc nie bójmy się ich formułowania i zadawania.
3. Media, aby sprawnie funkcjonować, muszą uniezależnić się od konieczności zdobywania reklamodawców.
4. Media powinny dawać wolność pisania oraz mówienia.
5. JĘZYK ZMIENIA RZECZYWISTOŚĆ.
Pamiętajmy, że to my mamy wpływ na kształtowanie mediów, możemy dokonać zmian. Wszak dziennikarstwo istnieje po to, żeby zmieniać świat!
Zofia Libera, kl.IId
