15 stycznia br. mieliśmy wielką przyjemność gościć w Collegium Maius (Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej) oraz wysłuchać wykładu o… emotkach! Była to dla nas okazja, aby dowiedzieć się czegoś więcej na temat, który nam – młodzieży – jest szczególnie bliski.
Wykład składał się z dwóch części – teoretycznej oraz praktycznej. Podczas pierwszej usłyszeliśmy o człowieku, który miał stworzyć pierwszy na świecie zestaw emotikonów i zastanawialiśmy się nad tym, jak właściwie powinno mówić się w języku polskim na emotki i co przemawia za każdym z wariantów. Ponadto przekonaliśmy się, jak bardzo emotki powiązane są z takimi czynnikami, jak miejsce, wiek czy przynależność pokoleniowa.
Zabraliśmy głos w dyskusji o tym, jak wiek wpływa na rozumienie czy stosowanie emotikonów. To, jak różnice między pokoleniami mogą wpływać na zakłócenia w komunikacji lub prowadzić do zabawnych czasem nieporozumień, było bardzo ciekawym dla nas tematem. Forma warsztatowa zakładająca możliwość bezpośredniej rozmowy z Prowadzącą wykład i wymiana doświadczeń z rówieśnikami przerodziła się w cenne doświadczenie.
Część praktyczna polegała na pracy w parach – mieliśmy narysować najczęściej przez nas wykorzystywane symbole, a następnie podzielić się tym, co udało nam się wymyślić. Rozmawialiśmy o tym, w jakich sytuacjach używamy danych emotikonów oraz jaką treść przekazują.
Wszyscy doceniliśmy to, że mogliśmy podzielić się swoimi opiniami, przeżyciami i doświadczeniami z Prowadzącą oraz innymi uczniami. Forma wykładu i następujących po nim warsztatów sprawiły, że wszyscy byli zaangażowani i mogli swobodnie zadawać pytania oraz dzielić się swoimi przemyśleniami.
Część warsztatowa zainspirowała nas do wykorzystania tej formy pracy z tekstem literackim podczas zajęć j. polskiego poświęconych romantycznej epistolografii na przykładzie listów Z. Krasińskiego do H. Reeve’a i Delfiny Potockiej. Efekty naszej pracy zostały zamieszczone w załączniku.
Zofia Czekaj, kl.2d
