Magdalena Abakanowicz – urodzona w 1930 r. wybitna polska rzeźbiarka. Studiowała w latach 1950-1954 w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jej prace wystawiane były w licznych muzeach i galeriach w Europie, Azji, Ameryce i Australii. Stworzyła program Pracowni Gobelinu, którą prowadziła na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby przez wiele lat.
W czwartek, 21 października br., klasa 2D uczestniczyła w wystawie “Jesteśmy strukturami włóknistymi”, zorganizowanej w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Tytuł wystawy nawiązuje do cytatu z jednego z wykładów artystki. Wiele ciekawych informacji o wystawie oraz o samej rzeźbiarce znajdziemy na stronie internetowej muzeum.
Wystawę otwierał zbiór gobelinów i abakanów (wielka sztuka martwa) wykonanych przez artystkę. Tkane były z materiałów, takich jak: wełna, włosie końskie, len i bawełna. Częstym motywem jej prac była cielesność, niektóre z nich przypominały swoim wyglądem skórę. Były prezentowane w Szwajcarii (Sztokholm) i Brazylii (São Paulo), gdzie artystka otrzymała złoty medal w zakresie sztuk użytkowych.
Jedno z następnych dzieł stanowiła “Kompozycja monumentalna”, która została wystawiona w 1978 roku, w Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie. Najbardziej przyciągające wzrok aspekty rzeźby to intensywny czerwony kolor i rozmiar.
W kolejnym pomieszczeniu znajdował się zbiór postaci bez głów. W twórczości Abakanowicz widoczny jest uniwersalizm; interpretacje braku kończyn u figur odnoszą się do krytyki różnych systemów, np. komunizmu czy totalitaryzmu. ,,Embriologia”, której wycinek został zaprezentowany w Wenecji, oddaje brutalność życia i naturalizm. Imponujące rzeźby ,,Odwróceni” i ,,Co-existence” nawiązują do tragicznych czasów II wojny światowej, podczas których artystka była nastolatką. Sylwetki ustawione tyłem do zwiedzających pokazują niemoc i bezradność ofiar okrutnego konfliktu.
Urozmaiceniem naszego zwiedzania było tkanie własnej mniejszej wersji gobelinu. Każdy z nas miał okazję spróbować swoich sił w tworzeniu pracy z dziedziny, z której znana jest Magdalena Abakanowicz.
Jedno z dzieł, które zostało docenione na konkursie w Paryżu, w 1990 roku, to ,,Architektura arborealna”. Rzeźby będące jego częścią stanowiły projekt sześćdziesięciu samowystarczalnych energetycznie budynków przypominających drzewa. Projekt odpowiadałby na współczesne ekologiczne problemy wielkich miast, jednak nigdy nie został zrealizowany.
Wystawa jest warta obejrzenia, a uniwersalizm twórczości Abakanowicz pozwala nam na swobodną interpretację.
Maja Rybarczyk i Patrycja Tora, kl.2d
https://www.skanowanie.xyz/mnp-abakanowicz – link do wirtualnej wystawy “Jesteśmy strukturami włóknistymi”
