Filmowe lekcje klasy 2 A PITAGORAS
Uczniowie kl. 2a uczestniczyli w kinie RIALTO w pokazie filmu „Królewicz Olch” w reżyserii Jakuba Czekaja. Spotkanie zostało zorganizowane przez p. Katarzynę Czubińską – reprezentującą Filmotekę Szkolną – oraz doradców metodycznych nauczycieli języka polskiego. Pokazowi towarzyszyły warsztaty filmowe i dyskusja.
Grupa młodzieży kl.2a, oglądając film Jakuba Czekaja, mogła przekonać się, że romantyczna ballada „Król Olch” J. W. Goethego nadal inspiruje twórców… Udział w spotkaniu z Filmoteką Szkolną poprzedzony był lekcją języka polskiego na temat filmu „Król Olch” zrealizowanym przez V. Schlonderffa w 1996r.
Poniżej prezentuję recenzje filmów oraz mapy myśli powstałe podczas filmowych lekcji języka polskiego autorstwa Izy Hetmanowskiej, Oliwii Kamińskiej i Przemysława Baranka z kl. 2a.
Róża Połeć
Moje przemyślenia po obejrzeniu filmu „Królewicz Olch”
W zeszłym tygodniu miałam okazję obejrzeć film „Królewicz Olch” w reżyserii Jakuba Czekaja, który trafił do kin we wrześniu ubiegłego roku. Jeżeli moim zadaniem byłoby wymienienie czterech epitetów oddających charakter tego tekstu kultury, z pewnością określiłabym go mianem: błyskotliwego, fascynującego, przewrotnego i drażniącego. Nigdy wcześniej nie zetknęłam się z twórczością tego reżysera, więc idąc na seans, nie wiedziałam, czego się spodziewać, a po przeczytaniu niepochlebnych recenzji byłam do niego wręcz negatywnie nastawiona. Na szczęście film zaskoczył mnie pozytywnie.
Główna postać Królewicza została zagrana przez Stanisława Cywkę, który potrafił doskonale przekazać emocje swojego bohatera. Bardzo podobała mi się jego przemiana z chłopca w mężczyznę, która została pokazana przez zmianę nastawienia do rodziców. Stopniowe oddalanie się od surowej matki i budowanie zupełnie nowej relacji z ojcem, skłoniło mnie do przemyśleń dotyczących mojego stosunku do rodziców. Dzięki „Królewiczowi Olch” zrozumiałam, że choć czasem się kłócimy i nie rozumiemy, potrzebujemy siebie nawzajem i niezależnie od tego, jak potoczy się moje życie, zawsze będę mogła znaleźć oparcie w rodzicach, których bezgranicznej miłości często nie doceniam.
Wspominając kadry z filmu Jakuba Czekaja, zwróciłam uwagę na scenografię, która kontrastowała z realistycznymi postaciami. Bardzo dobrze „bawiłam się”, wynajdując różne detale i połączenia między nimi. Zwróciłam również uwagę na barwy, których odpowiednie zinterpretowanie pomaga w zrozumieniu filmu. Całość nabrała bajkowego charakteru właśnie przez kolorystykę, ale również „zamglenie” niektórych scen. Uważam, że jest to bardzo kreatywny i nowatorski sposób na ukazanie różnych płaszczyzn życia bohaterów.
Zainteresowała mnie symbolika wody, która stanowiła barierę między gorzkim dzieciństwem i pełną nadziei dorosłością. Uważam, że każdy człowiek co najmniej raz w życiu musi dokonać wyboru, który zmieni jego spojrzenie na świat i relacje z bliskimi. Porównanie tej przemiany bardzo do mnie przemawia, ponieważ człowiek nie zmienia się zewnętrznie, lecz wewnętrznie.
Wchodząc do wody, zostaje się w tym samym świecie, lecz postrzeganie przez inne osoby się nie zmienia. To bardzo inspirujące i skłania do refleksji.
Uważam, że film „Król Olch” powinien obejrzeć każdy zarówno dorastający nastolatek, jak i jego rodzic. Poleciłabym go każdemu.
Izabela Hetmanowska
*****
Przemysław Baranek
Oliwia Kamińska
